Ruimte in de verbinding
Het is begin september. Ik fiets aan het einde van de week naar huis vanaf mijn kantoor. Terwijl ik door het park in Apeldoorn fiets, valt mij de prachtige kleurenpracht aan de bomen op. Kleuren en licht dansen om elkaar heen. In de lucht dwarrelen de eerste blaadjes die door de bomen zijn losgelaten…
Tijdens een spontane ontmoeting deze week vroeg iemand dat: last van de vallende blaadjes? En terwijl ik naar huis fiets, denk ik aan die spontane ontmoeting. Kort duurde die. Hooguit een minuut of tien. En inderdaad, ik zat niet lekker in mijn vel. In mijzelf, helemaal alleen, was ik gaan ronddraaien in mijn gedachten. Tot aan die ontmoeting. Na de ontmoeting voelde ik mijzelf op adem komen. In de verbinding ontstond ruimte. Een werkelijke ontmoeting van mens tot mens.
Loslaten
En nu, aan het einde van de week fiets ik naar huis. En terwijl ik de blaadjes zie vallen, ontdek ik de kracht van de seizoenen. In de zomer stonden deze prachtige bomen te stralen in de volle zon. En nu in de herfst laten ze de bladeren vallen. De bladeren dwarrelen naar beneden. De bomen luisteren naar het ritme van de seizoenen. Wat kan ik ervan leren? Laten deze dwarrelende bladeren zien dat het tijd is voor het ritme van de natuur? Dat ik net als die bomen iets heb los te laten? Tijd voor een nieuw seizoen? En vooral: tijd voor de eigenheid van elk seizoen?
Terwijl ik verder fiets glipt een eekhoorn voor mij langs. Dartelend en springend. Genietend van het leven. Elk seizoen heeft zijn eigen charme. En dat laat deze eekhoorn met het veilig stellen van zijn wintervoorraad mij duidelijk zien. Tijdens de winter is de eekhoorn in rust. En daarna, als de lente aanbreekt, springt de eekhoorn het volle leven tegemoet.
Bezinnen op strategie
En zo is het ook met ons mensen. Ieder seizoen kent zijn eigenheid. Tijd om te bezinnen op strategie. Tijd om te bezinnen op onze roeping. Welke betekenis geef ik aan deze aarde? Wat is mijn bijdrage? Welke bladeren heb ik te laten vallen om mijn roeping ten volle te kunnen leven? Om niet te overleven maar werkelijk en intens krachtig te léven. Te zijn zoals ik bedoeld ben. Zoals de eekhoorn mij dat liet zien. Of sterker nog, om als een stevige boom te zijn waar de eekhoorn graag doorheen springt en zijn vruchten kan verzamelen.
Kracht van de ontmoeting
Ik ontdekte de kracht van de ontmoeting. In de ontmoeting met de ander komt mijn ware zijn tevoorschijn. In de verbinding ligt groei. In de verbinding ontdekken we het relationele van ons mens-zijn. Heb jij zulke ontmoetingen? In alle seizoenen van je leven? Of loop je alleen en dwarrel je zelf als een vallend blaadje van de boom? Laat jij je leiden door de wind of bepaal jij zelf de richting?
Hulp bij zoektocht naar doelgericht leven
Als jij deze vragen herkent, nodig ik je uit voor een ontmoeting. Om op adem te komen. Om jouw roeping te ontdekken. Want juist in de verbinding met de ander ben jij zichtbaar. Om te ontdekken wat jij hebt los te laten, net zoals die bomen hun bladeren laten vallen. Om vanuit dat loslaten ruimte te geven voor de nieuwe vruchten. Om na het ontluiken in de lente te schitteren in de volle zomerse zon. Neem je ruimte voor de seizoenen en omarm het ritme dat de natuur ons laat zien. Neem ruimte voor een ontmoeting. Met de ander. Met jezelf. Wees welkom!
Apeldoorn, 17 september 2021.